Evvel zaman..Tarihi bilinmez ama ozamandan buyana büyüklerimizden dinleriz.Çünkü ders alınacak bir hikaye..
Yüksekokulda okuyan genç bir kız yağmurlu bir havada evine dönerken
yanına lüks bir araba yanaşıyor.İçindeki bay gayet yumuşak yüzlü ve
kibar bir ses ile
-Hanımefendi dilerseniz sizi evinize bırakabilirim diyor.
Kız bu kibar teklife kibarca - Hayır teşekkürler şuradan dolmuşa binip
gideceğiz zaten dedikten sonra bakmadan yoluna devam ediyor.
Tam durağa yaklaşmışken o araba tekrar kızın yanına yanaşıp
-Hanımefendi lütfen binin.Bakın bu yağmurda ulaşımın nekadar zor
olduğunu bilirim.İnanın kötü bir niyetim yok.Bende sizin gibi bu okulda
okudum ve bakın şimdi bir iş sahibiyim.Sizi anlamasam bukadar ısrar
etmem. Diyor.
Kız biraz tebessüm ettikten sonra teklifi kabul ediyor.Arabaya
bindikten sonra Kibar beyefendi yine aynı edayla eviniz netarafta diye
sohbete başlıyor.Sohbet uzuyor çünkü kızın evi oğlanın gideceği yönün
tam tersi ve şehre uzak bir kasabada.Bu sohbet sırasında kız ondan bir
elektrik almış olmalı ki arabadan inerken telefonlarını kaydetmeyi
teklif ediyor.
Evet kızımız evde ve oğlanda tekrar şehre dönmek için yola çıkıyor.O
günden sonra kız hep eve dönerken gözleri sürekli o aracı ve o
etkilendiği genci arıyor.
Aradan 3-4 gün geçince kızın birden aklına düşüyor.Etkilenmiş olduğu
çocuk acaba kendini beğenmedi mi yada ölesine birimiydi yada amaaan o
beni arasın gibi düşünürken haftasonu geliyor.Bakıyorki oğlan aramıyor
kız onu aramaya karar veriyor.Telefonu uzun uzun açlıyor fakat açan
kimse olmadığı için tam kapatırken ağlamaklı bir bayan sesi açıyor
telefonu.Kız oğlanı sormak için aradığını ve ona ulaşamadığını söylüyor.
Telefonu açan oğlanın annesi şu sözleri söylüyor.
-Kızım, oğlum geçen hafta yukarı kasabadan gelirken trafik kazasında
can verdi.Bizde ne işi olduğunu bilmiyorduk orda.Gitti yavrum diye
feryat fidan telefonu kapatıyor.Kız tabi şok içinde.Çünkü oraya
kendisini bırakması için gelen çocuk dönerken trafik kazasında can
veriyor.Kız öyle bir bunalıma giriyorki bu olaydan tamamen kendini
sorumlu tutuyor..
Aradan birkaç gün geçince kız dayanamayıp tekrar o numarayı arıyor ve
adres istiyor kadından.Oğlanın evine gittiğinde bütün olayları başından
sonuna anlatıyor ve kendini sorumlu tuttuğunu söylüyor.Bu nedenle
bunalımda olduğunu korkulu kabuslar gördüğünü söylüyor.Annesi ise biraz
daha rahatlamış ve sakin bir sesle -sen gönlünü ferah tut kızım.Allah
verdi Allah alır canı..diyor.
kız tam evden çıkarken son bir ricada bulunuyor annesinden..
-teyzecim lütfen beni kırmayın.Onu yarım saatlik görmeyle çok
sevmiştim.Bana ondan kalan birşeyi hatıra olarak verebilirmisiniz
diyor.Annesi de ona oğlunun ogün giydiği gömleği veriyor.Kız alıp
çantasına koyar koymaz evin yolunu tutyor.Eve geldiğinde bir bakıyorki
gömleğin yakasında bir iki damla KAN izi var.
Şaşırıyor ve birazda korkuyor.Neyse diyor kadıncağız üzüntüsüyle nasıl
yıkadığını bilmemiştir deyip kendisi tekrar onu bir güzel
yıkıyor.Çıkarıp ütülüyor ve akşam yatarken yastığının altına koyup
duasını ediyor.
o gece herzamankinden daha korkunç bir rüyayla uyanıyor ve yatağından
fırlıyor kız.ama telaşla gömleğin hala yasığının altında olduğunu
unutuyor.Sabaha kadar korku dolu dakikalarla geçiyor.Sabah aklına gelen
ilk şey gömleği götürüp gei vermek ama bir bakıyorki kendi elleriyle
yıkayıp ütülediği gömlekte aynı KAN izleri..Biranda çığlık atıyor.Ve o
anda şuurunu yitiriyor ve artık aklı gelgit olan kıza ne doktorlar nede
başkaları çare bulamıyorlar.
Bir zaman sonra kızın ailesi çok usta bir hoca adı
duyuyorlar.Doktorların bile çare bulamadığını belki o hoca bulur diye
kalkıp başka bir şehirde yola koyuluyorlar.
Varınca kızı içeri çağıran hoca direk Buyur .... Kızım diye yanına alıyor.
Kız yine hocaya şaşkın bakışlarla -adımı nerden bildiniz .. diye
soruyor.Hocanın cevabı net.ben bilirim kızım.iman etmen yeterli
diyor.Neyse ..
Hoca kıza bikaç soru sorduktan ve tütsüsünü yaptıktan sonra gömlekle ilgili sorular sormaya başlıyor.
HOCA - Kızım bak gömlek ne renkti ?
KIZ - Beyaz Hocam..
HOCA - Peki kızım eminmisin iyice yıkandığına
KIZ - Eminim hocam.Hatta annem ertesi gün kendi elleriyle tekrar yıkadı ve sonra yine aynı oldu.
HOCA - Peki annen yıkadıktan sonra kan izleri gitmişmiydi kızım...
KIZ - Korkuyorum Hocam..Bakamadım..
Hoca gömleği ister.Alır ve biraz inceledikten sonra..Evet Kızım haklıymışsın KAN lekesi gitmemiş.
Peki Kızım Son Bi Soru
Bunu neyle yıkadınız
KIZ - deterjanla hocam
HOCA - E be kızım E be kızım..ACE yle yıkasana be yavrum
Ehi Ehi..
İşte size arkadaşlarınızı faka bastıracağınız bi hikaye... İyi Geceleeeer...
Konu: Sonuna Kadar Okumayın 
Ptsi Tem. 13, 2009 11:44 am